De Limburger, 20 juli 2024
Is het mogelijk, dacht ik, toen ik het gezicht van Trump zag, op de Republikeinse Conventie in Wisconsin. Een aangeslagen, geëmotioneerd gezicht. Kwetsbaar. Is het mogelijk dat er iets in deze man is veranderd nu hij de dood in de ogen heeft gezien, nu tot hem is doorgedrongen dat hij leeft, maar op een haar na dood was?
De foto met het bloedende gezicht en de opgeheven vuist tegen de achtergrond van de wapperende Stars and Stripes wordt iconisch genoemd, maar een fotograaf van de New York Times die het van seconde tot seconde volgde, schreef na afloop: ‘Ik zag bloed op zijn gezicht. Ik bleef foto’s maken. Zo stoer als hij er op die ene foto uitzag met zijn uitdagende vuist – op het volgende plaatje dat ik nam, zag hij er compleet uitgeput uit. Heel, heel geschokt.’
Daags na de aanslag zei Trump in een interview dat hij een ‘extreem harde toespraak over de corrupte, vreselijke regering’ die hij voor de conventie in petto had in de prullenbak had gegooid. Hij wilde proberen, zei hij, om het land te verbinden. Strategie! riepen analisten. Hij hoeft niet meer tekeer te gaan voor zijn achterban, hij kan nu met een mildere toon de twijfelaars over de streep trekken.
Het zal waar zijn. Zijn vicepresident, J.D. Vance, is een havik die de retoriek zal voortzetten over de corrupte elite die neerkijkt op het volk, over de gestolen verkiezingen van 2020. Toch, zou het kunnen dat de tik die Trump kreeg, nagalmt in zijn hoofd? Dat de pijn aan zijn oorschelp zijn hart verzacht? Trump, die zijn tegenstanders graag uitlacht en belachelijk maakt als hen iets overkomt – zoals hij deed bij Nancy Pelosi’s echtgenoot die thuis door een indringer werd belaagd. Trump, die jarenlang zijn achterban ophitste, die geweld aanmoedigde tegen demonstranten, journalisten en migranten, die aanzette tot de bestorming van het Capitool waarbij mensen omkwamen en waardoor tientallen mensen in doodsnood zaten. Die een video postte waarin Biden aan handen en voeten is vastgebonden.
Trump, nu zelf slachtoffer van geweld. En van pro-gun beleid – laten we niet vergeten dat de aanslag kwam van een twintigjarige jongen die de AR-15 van zijn vader gebruikte en van wie het motief nog steeds onduidelijk is. Een daad van een eenzame jongen die niet gezien werd? Is er een zachte plek in Trumps gepantserde hart gekomen of speelt hij nu de ultieme overwinnaar?
Let’s cool it down, zei Biden over de campagne. Hij heeft volkomen gelijk dat met Trump de democratie in gevaar is (lees Trumps plannen in zijn ‘Project 2025’), maar daarop blijven hameren is niet erg effectief. Het gaat nu om de onbesliste stemmers – die willen geen doem en verderf, die willen een uitweg, een vlammend, positief verhaal. Die willen horen dat Amerika een bétere toekomst heeft.