Artikelen
China
[een selectie]
Lunch in Taipei
6 maart 2023
China bedreigt het progressiefste land van Azië. Jonge Taiwanezen verdienen onze steun.
Petra Quaedvlieg raakte als China-correspondent bevriend met de Chinees-Taiwanees-Canadese ‘zeeschildpad’ Tina Yang. Vijftien jaar later luncht ze met haar zoon in Taipei.
‘O ja,’ zegt Lex, ‘de meeste jongeren in Taiwan zijn zich heel bewust van de rechten en vrijheden die ze hebben, zeker na Hong Kong.’
Ik ben in Taipei, de hoofdstad van Taiwan, en lunch met de zoon van mijn Taiwanese vriendin Tina Yang. Ik heb hen in geen vijftien jaar gezien. Tina leerde ik kennen
in Shanghai in 2005, we raakten aan de praat bij de schoolpoort […]
Europa, steun Hongkong – het vecht voor zijn toekomst
NRC, 1 oktober 2019
China en het bestuur van Hongkong doen alsof ze naar de Hongkongers luisteren, schrijft maar het autoritaire geweld gaat door.
China en Hongkong lanceerden afgelopen week een miljoenen kostende internationale propagandacampagne om de financiële wereld ervan te overtuigen dat alles onder controle is in Hongkong en dat de stad nog steeds een ‘veilige en gastvrije plek’ is voor bedrijven. Paginagrote advertenties verschenen in Europa, de VS, Australië en Azië. Ook in Nederland viel de in geruststellend zachtblauwe tonen opgemaakte advertentie op. Het is nu even onrustig in Hongkong, maar de leiding is „vastbesloten om tot een vreedzame, […]
Alle Chinese dissidenten zitten in een spagaat
De auteur is journalist en woont sinds 2004 in Shanghai. Ze stelt dat dissidenten kritiek leveren, maar dat China hún land blijft. Het Westen kan ze helpen, maar subtiel, via een omweg. Dat begrijpen dissidenten uitstekend.
[De Volkskrant, 2 mei 2011]
Uit angst voor een sluimerende ‘Jasmijnopstand’ naar het voorbeeld van het Midden-Oosten zijn de Chinese autoriteiten de afgelopen weken een stevige repressiecampagne begonnen. Tientallen juristen, schrijvers, kunstenaars, studenten, bloggers en activisten zijn gearresteerd, onder huisarrest geplaatst, naar werkkampen gestuurd of ‘verdwenen’. Ze zitten allemaal vast omdat ze een onafhankelijk, kritisch stemgeluid durven te laten horen: luizen in de pels.
Nu is Nederland […]
Tussen de tijgertjes
De dochter van Petra Quaedvlieg, die met haar gezin in Shanghai woont, ging vier jaar geleden naar een particuliere Chinese school. Die beloofde een combinatie van oost en west. Maar in de praktijk hebben de zogeheten tijgermoeders het voor het zeggen; Aziatische vrouwen die niet snel tevreden zijn over het niveau van school en kind. Met minder dan een 8 hoeven hun kinderen niet thuis te komen, bijlessen zijn standaard en spelen met […]
Belgen en Chinezen smurfen in Sjanghai
De wereldtentoonsteling in Shanghai, de grootste en duurste ooit, heeft de deuren geopend
[De Standaard, 3 mei 2010]
Shanghai
Voor de Brusselse frituur Chez Leon kronkelt een lange rij opgetogen wachtenden. ‘De frieten hier zijn veel beter dan bij KFC. Die zijn dun en slap, deze zijn lekker stevig,’ zegt Wu Ying, een jonge Shanghainese die op het gezellig drukke voorpleintje van het Belgische paviljoen een zak friet verorbert. ‘Het is wel vet, maar ja, je eet het niet iedere dag.’
Voor veel Chinezen is het de eerste keer. Een meneer probeert een lange friet op z’n Chinees naar binnen te werken: hij neemt […]
‘Nestbevuiler’ Ai zwijgt niet
Op barricade voor dode scholieren in Sichuan
[De Pers, 24 februari 2010]
Peking wil het schandaal met de ingestorte schoolgebouwen in de doofpot stoppen, maar vindt kunstenaar Ai Weiwei op zijn weg.
Shanghai
Negenduizend schooltassen liet Ai Weiwei naar München verschepen, om ze tentoon te stellen in het Haus der Kunst. De gekleurde tassen vormden samen de Chinese karakters voor de zin: ‘Zeven jaar lang leefde ze gelukkig hier op aarde.’ Een uitspraak van een van de moeders van de schoolkinderen die stierven in mei 2008, toen een hevige aardbeving midden-China trof.
Ai noemde zijn expositie ‘So Sorry’. Een bitter, venijnig commentaar op het gebrek […]
Zuid-Afrika
[een selectie]
Terug in Johannesburg
Op zoek naar Fanie en Rose
Het is zes uur in de ochtend. We staan nog wat onvast op de benen na de lange vlucht uit Shanghai. Op de balie van het autoverhuurbedrijf ligt een stapeltje versgedrukte exemplaren van The Star. ‘Ha, de krant!,’ zeg ik tegen manlief.
Hans werpt er een verstrooide blik op. Hij is met andere dingen bezig: hij wil geen Toyota maar een Renault. Ik grijp de krant en laat me met […]
De Dubbele Persoonlijkheid als idee
Gesprek met schrijver Es’kia Mphahlele.
[Cultureel Supplement NRC Handelsblad, 31 januari 2003]
Es’kia Mphahlele schrijft romans en essays over Afrikaanse identiteit en Afrikaans humanisme. ‘Hou op met het gepraat over hoe mooi Afrikanen zijn, terwijl ze sterven van de honger.’
Zoals ze daar zitten: 82 allebei, en vitaal, alsof ze nog de jeugd hebben van 1957, toen ze in Johannesburg op een KLM-vliegtuig naar Nigeria stapten, twintig jaar ballingschap in Afrika, Europa en Amerika tegemoet. Es’kia Mphahlele, schrijver, literator, leraar: een beminnelijke verschijning, met z’n korte witte haar en diepliggende, peinzende ogen. Zijn vrouw Rebecca Mphahlele: kwiek, met het hart op de tong, […]
Geld geven is geen kunst
Willem Boshoff over zijn wraak op de Engelse arrogantie.
[Cultureel Supplement NRC Handelsblad, 4 januari 2002]
Jarenlang was niemand in zijn werk geinteresseerd, maar nu maakt de Zuid-Afrikaanse kunstenaar Willem Boshoff internationaal furore met zijn installaties.
Het bijna honderd jaar oude huis van Willem Boshoff, gelegen op een ‘koppie’ (heuvel) niet ver van het centrum van Johannesburg, heeft vele kamers. In een van de kamers woont Mandla, een zwarte man van in de veertig. Om preciezer te zijn: Mandla leeft in een kamertje middenin het atelier van Boshoff. Het kamertje, opgetrokken uit degelijk blank timmermanshout, lijkt sprekend op een ‘pondokkie’, een hut in […]
Kan een zwarte man van bloemen houden?
Gregory Maqoma op het Holland Dance Festival.
[Cultureel Supplement NRC Handelsblad, 9 november 2001]
Danser-choreograaf Gregory Maqoma woont en werkt in Johannesburg, maar studeerde in Brussel bij Anne Teresa de Keersmaeker. In Zuid-Afrika zorgt z’n werk voor verwarring.
“Ongelooflijk. Hij is vandaag begonnen en ‘t lijkt alsof-ie al klaar is!” Hoofdschuddend trekt een medewerker van Moving Into Dance, het gerenommeerde dansgezelschap van Sylvia Glasser, hartje Johannesburg, de deur dicht van het lokaal waar Gregory Maqoma een nieuw stuk repeteert.
Gregory Vuyani Maqoma (28) staat bekend als de ‘snelste’ onder de jonge garde zwarte dansers-choreografen die Moving Into Dance de afgelopen tien jaar afleverde en […]
Heel sterke vingers
De dood van jazzpianist Moses Molelekwa (28).
[Cultureel Supplement NRC Handelsblad, 20 april 2001]
Jazzpianist Moses Molelekwa stond op het punt de origineelste Zuid-Afrikaanse musicus van nu te worden. Zijn dood, samen met zijn vrouw, is een raadsel.
Op Valentijnsdag, woensdag 14 februari, in het radionieuws van één uur ‘smiddags, komt het bericht: jazzpianist Moses Molelekwa, 28 jaar, en zijn vrouw Florence Mthoba, 35, zijn dood aangetroffen in hun kantoor in het centrum van Johannesburg. Volgens de politie lijkt het erop dat Molelekwa zijn vrouw heeft vermoord, mogelijk door wurging, en zich vervolgens verhing.
Ogenblikkelijk druk telefoonverkeer in de stad. Muzikanten, vrienden, jazzliefhebbers, journalisten […]
Dansen met voorouders
De moderne Afrikaanse choreografieën van Vincent Mantsoe.
[Cultureel Supplement NRC Handelsblad, 15 september 2000]
Toen de Japanners in Kyoto ‘Barena’ (Stamhoofden) zagen, Vincent Mantsoe’s nieuwste solo, barstten ze in tranen uit. Hoe was het mogelijk dat een dans zo puur kon zijn, zo krachtig en tegelijkertijd zo delicaat, kwamen ze hem na afloop hoofdschuddend zeggen. “Ik stond verstomd,” vertelt Mantsoe, “dat mijn stuk zoiets kon losmaken! Het had, denk ik, iets te maken met de sterke samenhang tussen de twee culturen die ik laat zien. Ze zagen een Afrikaanse man een dans uitvoeren vol spiritualiteit en verfijning. Dat ontroerde hen. Japanners hebben […]